Marcin Mielczewski I

Pierwsza płyta Andrzeja Kosendiaka i Wrocław Baroque Ensemble z muzyką Marcina Mielczewskiego, najpopularniejszego polskiego kompozytora XVII w. Album zawiera m.in. nieszpory tego kompozytora w zrekonstruowanej formie, w jakiej mogły być grane w przeszłości – obsada instrumentalna została wzbogacona o kornety i puzony. Niektóre z utworów pochodzą z kolekcji kościoła św. Marii Magdaleny we Wrocławiu.

Premiera płyty: 2017

Wydawca: Narodowe Forum Muzyki, CD Accord

Dyrygent: Andrzej Kosendiak

Wykonawcy: Wrocław Baroque Ensemble

Opis:

Marcin Mielczewski był najszerzej znanym w Europie kompozytorem polskim epoki baroku. Jego utwory znajdowały w XVII wieku zainteresowanie nie tylko w środowiskach rzymskokatolickich, dla których były oryginalnie komponowane, ale także wśród luteranów, grekokatolików i prawosławnych. (…)
Największy znany obecnie korpus kompozycji tego twórcy powstał dzięki zainteresowaniu, jakie dla spuścizny kapelmistrza rzymskokatolickiego biskupa mieli muzycy działający w środowisku luterańskiego kościoła św. Marii Magdaleny we Wrocławiu. To oni sporządzili, głównie w latach 50. XVII wieku, odpisy ponad 30 utworów Mielczewskiego, sygnując je w swoich rękopisach monogramem „M.M.”, notabene występującym w zdecydowanej większości przekazów kompozycji tego twórcy o różnej proweniencji.
Kompozycje monogramisty „M.M.” wraz z całym zbiorem muzykaliów z kościoła św. Marii Magdaleny, a także z innych wrocławskich kościołów, znalazły się w XIX wieku w tamtejszej Bibliotece Miejskiej. Zostały skatalogowane i były poddawane badaniom muzykologów niemieckich i z innych krajów europejskich, ale ich autor nie został zidentyfikowany. Od 1945 roku przez niemal 50 lat cała kolekcja rękopisów muzycznych z XVI i XVII wieku należąca do wrocławskiej Biblioteki Miejskiej była uważana za zaginioną. Obecnie wiemy, że została wywieziona po II wojnie światowej do Moskwy, a następnie, w latach 50. XX wieku, przekazana Niemieckiej Republice Demokratycznej i zdeponowana w Staatsbibliothek Preußischer Kulturbesitz w dawnym Berlinie Wschodnim, gdzie nie udostępniano jej aż do upadku muru berlińskiego. Dopiero więc w latach 90. możliwe było kontynuowanie badań nad szczęśliwie odzyskanymi, cennymi śląskimi rękopisami. Pozwoliły one przypisać autorstwo kompozycji monogramisty „M.M.” zawartych w tym zbiorze Marcinowi Mielczewskiemu.

Barbara Jarmińska-Przybyszewska, fragment eseju zamieszczonego w booklecie dołączonym do płyty

Nagrody: nominacja do Fryderyka 2018