American Music for Trumpet and Piano
Nowy album Aleksandra Kobusa, pierwszego trębacza NFM Filharmonii Wrocławskiej, nagrany z towarzyszeniem pianistki Moniki Hanus-Kobus oraz puzonisty Eloya Paniza Padróna. American Music for Trumpet and Piano zawiera utwory kompozytorów północnoamerykańskich powstałe między rokiem 1953 a 2011.
American Music for Trumpet and Piano
Nowy album Aleksandra Kobusa, pierwszego trębacza NFM Filharmonii Wrocławskiej, nagrany z towarzyszeniem pianistki Moniki Hanus-Kobus oraz puzonisty Eloya Paniza Padróna. American Music for Trumpet and Piano zawiera utwory kompozytorów północnoamerykańskich powstałe między rokiem 1953 a 2011.
Premiera albumu: 20.12.2024
Wydawca: NFM, CD Accord
Wykonawcy: Aleksander Kobus, Monika Hanus-Kobus, Eloy Panizo Padrón
W Stanach Zjednoczonych trąbka to jest moc. Prowadzi jazzowe parady i żegna poległych żołnierzy, gra w muzyce marszowej, zespołach mariachi i na kampusach uniwersyteckich. Koncerty na trąbkę i orkiestrę pisali i John Williams, i Duke Ellington; ważną rolę odgrywa także w The Unanswered Question Charlesa Ivesa czy Quiet City Aarona Coplanda. Ten kojarzony z wieloma tradycjami instrument ma w Nowym Świecie znacznie wyższy status niż w Polsce czy innych krajach Starego Kontynentu. Stąd właśnie taki wybór repertuaru na płytę i ograniczenie się tylko do kompozytorów ze Stanów Zjednoczonych. (…)
Pierwszy trębacz NFM Filharmonii Wrocławskiej odwiedzał USA parę razy, nie tylko podczas orkiestrowych tournée. Na dorocznym zjeździe International Trumpet Guild, odbywającym się wówczas w San Antonio w Teksasie, wykonał Sonatę Halseya Stevensa. To jeden z licznych kompozytorów fetowanych w Gildii, podobnie jak Allen Vizzutti czy Eric Ewazen. Wedle wydawcy utwory na instrumenty dęte blaszane tego ostatniego sprzedają się w USA jak ciepłe bułeczki. Twórcy ci dostają liczne zamówienia od International Trumpet Guild, a ich kompozycje dość szybko wchodzą do repertuaru akademickiego i konkursowego. I tak to się kręci.
Wybór tylko kompozytorów północnoamerykańskich zapewnia albumowi wysoką spójność, ukazując różne oblicza neoklasycyzmu i tonalności w muzyce współczesnej. Od wzmiankowanego już klasyka Stevensa, przez przedstawicieli średniego pokolenia – Josepha Turrina, Bruce’a Broughtona czy Vizzuttiego i Ewazena – po najmłodszego w tym gronie Kevina McKee. Wszyscy mają swój wkład w utrzymanie ciągłości północnoamerykańskiego repertuaru, który od dawna stanowi ważny punkt odniesienia dla polskiego trębacza i jego żony. (…).
Jan Topolski, fragment eseju zamieszczonego w booklecie dołączonym do płyty
