Enlightened Virtuoso

Niezwykle wirtuozowskie dzieła skrzypcowe kompozytorów przełomu klasycyzmu i romantyzmu w brawurowym wykonaniu, pierwsza solowa płyta znakomitego skrzypka barokowego Zbigniewa Pilcha. Enlightened Virtuoso – Oświecony wirtuoz to próba ukazania artysty wykonawcy, który w II połowie XVIII w. zaczyna się emancypować – zrywa ze stereotypem służebnej roli muzyka, ewoluując w stronę artysty niezależnego. Jest to idea skrzypka wirtuoza solisty.

Premiera płyty: 2017

Wydawca: Narodowe Forum Muzyki, CD Accord

Wykonawca: Zbigniew Pilch - skrzypce

Opis:

W XVIII wieku możemy zaobserwować gruntowny i radykalny proces przemian społecznych, kulturowych i politycznych. Pokrótce można je określić jako próbę uniezależnienia się myśli naukowej, społecznej, artystycznej od przez wieki ugruntowanych mecenatów, takich jak kościół czy dwór arystokratyczny bądź królewski. Nie dokonując żadnej oceny tego procesu, można stwierdzić, że te społeczne przemiany doprowadziły do rewolucji francuskiej i pierwszego w historii Europy nowożytnej obalenia ustanowionych porządków społecznych. Myśl naukowa zaowocowała wielkimi wynalazkami, takimi jak np. ujarzmienie pary, które w konsekwencji doprowadziły do ogromnych zmian na gruncie migracji ludności, rozwoju przemysłu i, co być może najbardziej znamienne w XIX wieku, szybkości sposobu poruszania się dzięki wykorzystaniu kolei żelaznej.
Artyści osiemnastowieczni, ubrani przez większą część tego stulecia w służebne liberie, jak Bach, Haydn czy Mozart, pod koniec stulecia poczęli podejmować wysiłki w kierunku emancypacji artysty (można to zaobserwować w dużej mierze np. u Beethovena). Doprowadziło to w następnym stuleciu do powszechnego traktowania artysty jako wysłannika bogów.
Oświecony wirtuoz to próba ukazania artysty wykonawcy, który w II połowie XVIII wieku zaczyna się emancypować – zrywa ze stereotypem służebnej roli muzyka, ewoluując w stronę artysty niezależnego. Jest to idea skrzypka wirtuoza solisty.
Repertuar jest swoistym przekrojem stylistycznych tendencji Europy epoki oświecenia. Kompozytorami są wielcy skrzypkowie tworzący w całej Europie. Tak bowiem Ivan Chandoszkin działał w Petersburgu, Johan Helmich Roman – w Sztokholmie, Friedrich Wilhelm Rust – w Niemczech, Federigo Fiorillo i Niccolò Paganini – we Włoszech. Mamy więc spektrum muzyki II połowy XVIII wieku, która mimo indywidualnych różnic stylistycznych u poszczególnych kompozytorów jawi się nam jako musica universalis Europy Oświeconej.
Nagranie zostało dokonane na instrumencie historycznym, opatrzonym jelitowymi strunami. Wykorzystywany smyczek jest wierną kopią smyczka z przełomu XVIII i XIX wieku. Interpretacja utworów oprze się w jak największym stopniu na przekazach dotyczących i zasad wykonawczych, a także zastosowania artykulacji i palcowania adekwatnych do praktyk z II połowy XVIII w.

Zbigniew Pilch